سلول سوخته

گاهي دوست دارم ساعتها به سپيدي كاغذ نگاه كنم و هيچ چيز ننويسم.

گاهي دوست دارم ساعتها به سپيدي كاغذ زل بزنم و ففط با خودكارم بازي كنم

گاهي دوست دارم ساعتها به سپيدي كاغذ زل بزنم و فقط گاهي با خودكارم خطي روي كاغذ بكشم

گاهي هم مثل باران كلمات رديف مي شوند پشت سر هم و من تماشا مي كنم

گاهي....

اين يك وبلاگ جديد نيست. فقط يك خانه جديد است . يك اسباب كشي . كوچ. سفر . يا هر چيز ديگري كه بشود بهش گفت. حتي مي شود گفت تحريم.

اما هر چه اسمش را مي گذاريد فرقي نمي كند. من از اين به بعد اينجا خواهم نوشت. ( كه البته اين هم فرقي نمي كند.)

در 2:11 PM,

Anonymous نوشته...

1:yara,yara Gahi dele ma ra be...
2:Ghai delam baraye khodam tang mishavad..
3:Gahi delam baraye digari tang mishavad...
4:Gahi khate ghermezi mikesham bar tamame an 3 Gahi digar....

در 2:20 PM,

Anonymous نوشته...

Tavalode dobare Mobarak !:)

در 3:25 AM,

Anonymous نوشته...

like tumbler and tipsy days hopefully we will remain in high spirits. well, good day